Ze had duidelijk last van hormonale storingen, wist ineens niet meer wat luisteren was en probeerde steeds weer de baas uit te hangen. Gelukkig is ze nu weer net zo lief als voor die tijd.
Ze geniet duidelijk van de ruimte rond ons nieuwe huis. Haar kussen ligt in de garage, wat al helemaal haar domein is geworden. Overdag is ze graag op en rond het huis. Ze ligt lekker op een vlonder op het terras, maar naast het huis is het nog een kleine woestijn, dat is pas echt feest. Al liggend in een zelf gemaakte kuil naast het huis kan ze heerlijk naar de weg kijken. De postbode vindt ze heel gewoon, in tegenstelling tot onze vorige honden, die niets leukers vonden dan hem wegjagen met een flinke portie boos geblaf.
